Мама-aнархия

Солдат шел по улице домой
И увидел этих ребят.
Кто ваша мама, ребята? -
Спросил у ребят солдат.

Мама - Анархия,
Папа - стакан портвейна.

Все они в кожаных куртках,
Все небольшого роста,
Хотел солдат пройти мимо,
Но это было не просто.

Мама - Анархия,
Папа - стакан портвейна.

Довольно веселую шутку
Сыграли с солдатом ребята:
Раскрасили красным и синим,
Заставляли ругаться матом.

Мама - Анархия,
Папа - стакан портвейна.

Mama-anarjia

Soldat shol po ulitsie domoi
I uvidiel etij riebiat.
“Kto vasha mama, riebiata?”
Sprosil u riebiat soldat.

Mama – anarjia,
Papa – stakan portviena.

Vsie oni v kozhanyj kurtkaj,
Vsie niebolshovo rosta,
Jotiel soldat proiti mimo,
No eto bylo nie prosto.

Mama – anarjia,
Papa – stakan portviena.

Dovolno viesioluyu shutku
Sygrali s soldatom riebiata:
Raskrasili krasnym i sinim,
Zastavliali rugatsia matom.

Mama – anarjia,
Papa – stakan portviena.

Mamá-anarquía

El soldado caminaba de vuelta a casa,
Y vio a estos chicos.
¿Quién es vuestra madre, muchachos?
Preguntó el soldado a los chicos.

[Nuestra] madre es la anarquía;
[Nuestro] padre, una copa de oporto.

Todos ellos con chaquetas de cuero,
Todos de baja estatura,
El soldado quería pasar,
Pero no era fácil.

[Nuestra] madre es la anarquía,
[Nuestro] padre, una copa de oporto.

Una broma bastante divertida
Le hicieron los niños al soldado:
Lo pintaron de rojo y azul,
Lo obligaron a decir obscenidades.

[Nuestra] madre es la anarquía,
[Nuestro] padre, una copa de oporto.