(216591) Coetzee es un asteroide perteneciente al cinturón de asteroides, descubierto el 21 de julio de 2002 por Gianluca Masi desde el Observatorio Astronómico de Campo Catino, Campocatino, Italia.
(216591) Coetzee | ||
---|---|---|
Descubrimiento | ||
Descubridor | G. Masi; | |
Fecha | 21 de julio de 2002 | |
Lugar | Observatorio Astronómico de Campo Catino | |
Designaciones | 2002 OQ7 = 2006 PD27 | |
Nombre provisional | 2002 OQ7 | |
Categoría | Cinturón de asteroides | |
Orbita a | Sol | |
Elementos orbitales | ||
Longitud del nodo ascendente | 231.4297620280374 ° | |
Inclinación | 3.74106419223857 ° | |
Argumento del periastro | 136.4976137783854 ° | |
Semieje mayor | 2.415763766624772 ua | |
Excentricidad | 0.1852144185554725 | |
Anomalía media | 177.3960698519856 ° | |
Elementos orbitales derivados | ||
Época | 2460200.5 (2023-Sep-13.0) TDB[1][2] | |
Periastro o perihelio | 1.968329485221987 ua | |
Apoastro o afelio | 2.863198048027558 ua | |
Período orbital sideral | 1371.450450699794 días | |
Características físicas | ||
Magnitud absoluta | 16.6 y 16.77 | |
Cuerpo celeste | ||
Anterior | (216590) 2002 LC47 | |
Siguiente | (216592) 2002 OW7 | |
Designado provisionalmente como 2002 OQ7. Fue nombrado en honor de John Maxwell Coetzee (n. 1940) quien es un autor y académico sudafricano que ahora vive en Australia. En 2003 ganó el Premio Nobel de Literatura, con la siguiente motivación: “quien de innumerables formas retrata la sorprendente implicación del outsider”.[2]
Coetzee está situado a una distancia media del Sol de 2,416 ua, pudiendo alejarse hasta 2,863 ua y acercarse hasta 1,968 ua. Su excentricidad es 0,185 y la inclinación orbital 3,741 grados. Emplea 1371,45 días en completar una órbita alrededor del Sol.
La magnitud absoluta de Coetzee es 16,77.